Genieten is het elke keer dat je verrast wordt door een pracht soort. De Zeearend had zich al meer dan een maand niet meer laten zien, en dit weekend zat de vogel meer dan 4,5 uur rond om een grote plas. Veruit de meeste tijd op zo’n 200 en 500 meter weg, maar een klein momentje op zo’n 25 meter. Deze foto’s waren het resultaat, het geklapwiek en de bek open was omdat er een buizerd mee ging bemoeien. Meer foto’s in het roofvogelalbum

Het was mijn weekendje wel, een echte arend weekend. Zowel de Zeearend op de ene dag en de Visarend op de andere dag en lieten zich mooi fotograferen. Dit zijn de weekenden dat je moet koesteren, of het een once in a life time is zal  toekomst zou het moeten uitwijzen. Überhaupt beide arenden is al uitmuntend om vast te mogen leggen, laat staan in Nederland.

GENIETEN dat doe ik en mijn fotomaatje Theo dan ook maar voor je het weet is het voorbij. Nu maar hopen dat het blijvers zijn. In dit album kan je alle foto’s terug vinden.

 

Nog niet eerder hebben we deze soort voor de hut gehad. Een koppeltje Grote zaagbekken zwemmen de laatste dagen in de grote plas water voor de hut en zo nu en dan willen ze dichterbij komen. Dit keer op nog geen 3 meter Theo kon de vogel met zijn 150/600 nog fotograferen op deze afstand. helaas moest ik weer wachten dat hij op 5 meter zat (wat een luxe probleem)

Na drie weekenden zitten mochten we dan vandaag wat geluk hebben. De Buizerd liet zich mooi fotograferen, sterker nog er zweven steeds 3 tot 4 van deze mooie roofvogels rond. Een koppeltje is niet zo lief voor de andere vogels, en ging wanneer kon het gevecht aan. Fysiek durfde niet zo op deze buizerd, uiteindelijk kwam het eenmalig tot een gevecht.

Het zag er veel belovend uit dit jaar, de visarend keerde terug op een bekend stekkie, dit keer een maand eerder dan vorig jaar. Theo en ik zagen een prachtige augustus, september en oktober maand tegemoet. Helaas voor mij liet hij zich maar 1 keer zien, en voor Theo 2 keer. Maar ik ben wel zeer tevreden over het resultaat die ik heb geboekt met de ene keer. Het blijft toch bijzonder om deze beelden in Nederland te kunnen maken. Hopen dat het volgend jaar een beter visarend jaar gaat worden.

Knives and Tools heeft mij kort geleden gevraagd om de Eden verrekijker (10×42 ) te testen, die zij in de verkoop hebben. Testen is voor mij iets nieuws. Tijdens het fotograferen gebruik ik zelden een verrekijker. Mijn motto is als ik het met mijn 500mm kan zien kan ik het ook fotograferen ;-). Toch heb ik een verrekijker van mijn vriendin in de auto liggen een Stern 8 x 42 van de Vogelbescherming, gekocht in 2010 . Deze kijker gebruik ik meestal als ik lekker met de hond aan het wandelen ben en tijdens mijn vakanties.

Dus toch een vergelijking. Nu kan ik hele technische termen gebruiken maar ik ben iemand van het voelen en zien. Als ik het verschil tussen deze twee kijkers bekijkt is de Eden kijker iets zwaarder, ligt wat lekkerder in de hand. Het beeld van de Eden verrekijker is ,met name bij donker weer scherper en helderder dan de kijker van de Vogelbescherming. Tijdens de laatste keren dat ik ben gaan fotograferen heb ik beide kijkers mee genomen, en ik merk toch een groot verschil in beeld. Ik vind het een erg fijne kijker en heb gemerkt dat het toch wel een voordeel heeft om een verrekijker mee te nemen tijdens het fotograferen. Je kunt het gedrag van vogels beter studeren mochten ze toch te ver zitten om te fotograferen Hier kan deze kijker van Eden goed van pas komen.

Voor een update van een nieuwe verrekijker en je hebt er iets meer geld voor over. Is het zeer de moeite waard.

Enige nadeel en best vervelend, de bescherming van het glaswerk (de voordopjes) die vallen er zo nu en dan af, ik moet nog kijken naar een mogelijkheid om deze beter vast aan de kijker te maken (als iemand tips heeft hoor ik het graag). Dit wil ik de producent van de Eden kijker dan ook graag mee geven om hier aan te werken.

De foto is een steenarend gefotografeerd uit een schuilhut, het mes lag in de sneeuw dat tijdens de dooi die was ingeslagen weer naar boven kwam. De arend wist er wel raad mee.

Soms heb je van die dagen dat het je wel tegen zit, maar ook soms wat geluk. Vrijdag middag en (vandaag) Zondag middag zat ik rustig in een hut en had geluk. Er kwam rustig een vos(je) langs struinen. Hier heb ik enkele beelden die ik heb kunnen maken. De onderste foto heb ik onderweg naar de hut kunnen maken, deze lag lekker te genieten van de zon op het pad. Ik had hem beter door dan hij mij, en kon rustig de camera uit de tas halen en een foto maken. Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden.

Wat is het heerlijk om een lange tijd te kunnen genieten van de laatste vakantie in Spanje. Alleen wat een pens werk heb je er van om ze wat uit te zoeken. Hier een serie van de Vale Gier. Wat een vogels zijn het toch groot en mooi van lelijkheid. Ik weet nu wel waar het geluid van de Nazgul komt (dit zijn de ringgeesten in de Lord of the ring) serie. hier enkele foto’s de rest kan je onder deze link vinden.

Een van de gieren die ik samen met Erik heb kunnen fotograferen in Spanje. Deze komen wat later dan de Vale Gier en kijkt of er nog wat restjes over zijn. Ik vind persoonlijk een lelijke vogel maar toch iets eigenaardigs moois hebben. Buiten dat hebben ze ook nog wat geleerd, het zijn vogels die een gereedschap gebruiken om eieren te kraken. Een van de gieren was aan het oefenen met een steen voor de hut, hij pakte een steen op en gooide deze op de grond. Helaas was het deze ochtend al vrij vroeg erg warm daardoor is het licht niet optimaal. meer foto’s zijn te vinden in het Spanje album